Elimdeki kitabı okumayı tamamladım. Neşelendim, öğrendiğim şeyler var dedim bıraktığımda. Eser, Cemil Kavukçu’dan Örümcek Kapanı, bir deneme.
Cemil Kavukçu, zaman içinde artık her kitabı, ilk okumaya başladığında bitirmesi gerekmediğini düşündüğünden dem vurmuş; bitiremediğinde sonra devam etmek üzere sakladığını söylüyor. İçinde bulunduğu ruh haline göre kitabın üzerinde bıraktığı etkinin değişik olduğuna değiniyor.
Yalnız bazı kitaplar, ruh hali ne olursa olsun elden bırakmadan okunuyor; Örümcek Kapanı gibi!
İnci Aral’ın Unutmak adlı anlatısını da çok beğeneceğimi umuyorum, başlangıç ve sardıkça sardı…
Ayrıca Orhan Pamuk’tan Saf ve Düşünceli Romancı’yı okuyorum bu ara. Roman yazarlarının, okurun Saf ve Düşünceli diye ayrıldığını konu ediniyor. Fark ettim ki, yerine göre her iki safta da duruyorum.