Etiket arşivi: dünya

ŞU AN İŞTE O AN

tam çekip gidecektim ki şuradan,
dünya çıktı karşıma tüm pırıltısı ile.
devam etmek istedim ben de her şeye karşın…
kalbimi sarsan yaşanmışlıkları unutup
merak etmeye başladım yeniden,
başıma gelecek olan şeyleri…
bir noktada var olmuşluğum iki cihan arasında!
nasıl anlatmalıyım bugünkü seyrimi;
bulunduğum ânın bir içindeyim bir dışında!
ne mazi ne âti…
tüm gayem işte..şu ânın bütünlüğünü korumak!se

ŞİİR KONULU

oradan buradan şuradan…
“ne konulu yazayım” der kişi,
ilham gelmemiştir o an.
kendi gündemini belirlemek iyidir
şiir
nasıl pırıltılı bir dünya;
yazış ve bitiş ânı.
kâğıda dökmeliyim doğallığı
dolamalıyım dilime.
şiir, ilk okunuşunda ne sade…
poetika yazıları kaleme almış birçok yazar
Mungan’ın “Küre”sini sevdim
Eagleton’dan “Şiir Nasıl Okunur”
ve ilk anda usuma gelmeyenler…
henüz almadıklarım var tabii;
en kısa zamanda edinip
okuyarak bilgilenmek için
sabırsızlanan bir Sezer…

se

22/07/2019

Macera

Biriktirdim sevgini içimde yıllarca.
Yalnız bize ait bir dünyada
ömür boyu geçiniriz sandım,
büyüsüne kapıldım aşkın
coştum, taştım.

Her şeyin farkındaydın ama gittin,
aldandım.
Hayaline bile değemedim sonradan.

Hava soğudu.
Kar düşmedi buraya, ondan.

Üşüdüm.

Duydun mu?

Soluk soluğa bir düştü, demek
yaşanan,
ayrı yollardan yürüyünce
kâbusa dönüşen.

Sormazlar mı?
Niye sevdin o zaman diye…

“Bir çiçeğe konma” telaşı
desene şuna.

Sevince

Güpegündüz uykuya daldım
uyandığımda,
o güne dek anlatılanların
hikâye olduğunu düşündüm,
bir buğu kapladı her yanı
sahi seni gördüm
gözlerin ışıl ışıl
bana bakıyordun
geleceğimizi dillendiriyordun
sıcacık sözcüklerle
o an anladım,
seninle yaşananlar yalan değil
Gülümsedim, ısındı içim
insan duygulanıyordu
sevinçten coşuyordu
düşler gerçeğe dönüşüyordu
bir çift yürek bir dünya oluyordu
sevince.
Foto. Bâlâ Çiçek

Mutluluk Payı

Birlikte bir ömür dilerdim
seninle, anneciğim
yaşlılığımda bile omuzunda
soluklanmak ne hoş olurdu
Çok istenen şeyler
her zaman gerçekleşmez, demiştin
Gideli hayli zaman geçti, otuz yıl,
çok özledim seni.
Sesin kulağımda, hep benimlesin,
biliyor musun
Yaşıyorsun çocuk saklı yüreğimde
Hayatımın bu safhasında
şiirlerle dokunuyorum sana
Bundan da bir mutluluk payı
çıkartıyorum kendime
anneme değiyorum, diyorum
dünyalar benim oluyor
her defasında heceliyorum adını
sevgiyle dimağımda.
Foto. Bâlâ Çiçek

Hatıra

Hani onca yıl birlikte soluklandığımız
ev var ya, bugün oraya gittim.
Gezindim içinde.
İçim paramparça,
eksikliğini hissettim de ondan.
Kucaklayan sevgi sözcüklerin olmadan
geçen bunca zaman
Gözümün önünden yitmeyen hayalin
Hatıran beni ayakta tutan
Anlatamıyorum, gerçeğimsin
Dünyamı ısıtan, ışıtan düpedüz gerçeklik
İdolüm değil miydin zaten
Sembolü oldun aşkımın sonradan
Şu an o evin sadece bir taş yığını olmadığını
duyumsadığımdan aynı zamanda
Sensiz bir geleceğe
nasıl katlanacağımı bilmiyorum hâlâ.
Foto. Bâlâ Çiçek

Kalp Ağrısı

Günlerce yürüdüm
dalgaların sesini duya duya
Tüm hayal bulutları başımın üstünde
harelendi
Bir an kendi kendimi sorguladım
Niye yaşıyorum diye
O an büyük bir acı duydum
Öyle ya
borçlu idim
sevdiğine doyamadan
dünyaya veda edenlere.
Ölümün derinliklerinde nefesim
Anladım ki,
kader, ecel demek
hafifletmiyor üzüntüyü
Sadece bir teselli bu belki…

Gizem

Hep bir buğu var,
hayalinle kaplı
cam yüzeyin üzerinde.
Silindiği hissine kapılıp
kayıtsız kaldığımda bazen
beliren herhangi bir görüntü,
zamanında dokunmaya kıyamadığım
bize dair birçok kareyi
gün yüzüne çıkarıyor.
Birlikte yaşlanmaya duyduğum özlem
yüreğimi dağlıyor,
içimden ağlıyorum çığlık çığlığa.
Duyuyor musun
sessiz haykırışlarımı, bilmem.
Merak ediyorum yarınımı,
yaşamın son günü belki çözeceğim
dünyam ile ilgili gizemi…

Hoşgeldin 2

Çıkageldin dünyama
sormadım hiç “niye” diye
aldım içeri
Öncesinde hayallerimde idin çünkü
Nasıl muhtaçtım elini tutmaya
Öylesi bir ışık vardı ki gözünde
Ruhum yıkanıyordu içinde
İşte böyle ne olduğumu anlayamadan
Yağmur olup yağdın hayatıma
Karşı koyamadım
Elele verip bir yuva kurduk
Evet ailemsin
Geleceğe yönelik binbir gaye
yeşertiyor beynimde varlığın
Neşemin sebebisin
üzüntümde yanımdasın
Beşiktaş’ta oturduğumuz
o çay bahçesinde
söz vermiştin o gün bana
“ömrümün sonuna dek varım”
Vazgeçemediğim nefesimsin
Hatırla, “seninle bir sonsuzluk”
demiştim ben de.

Düşlerimde

Ne güzel sevdan, sıcacık içimde
Kollarında dünyaya boş vermişliğim
Avuçlarındayım,
gözlerine uyanıyorum her yeni günle

Soğuk bir iklimdeyim yokluğunda,
buz gibi
üşüyor ellerim

Gel, dolsun hayallerim,
gece gündüz gerçeğim
İçtenlikle bak bana öyle yine
ısıtsana üşüyor ellerim

Güleyim sevinçle
şiir kokulu çocuklar
yuvarlansın etrafımda
mutluluk çığlıkları atarak sevgiyle.