Sevgi Seli

Ayrılalı çeyrek asrı aşmış
son karşılaşmamız hayalimde hâlâ.
Ayrılmadık ki biz,
sonsuz bir uykuya daldın sadece.
Geleceğim yanına…
Tez parlayıp sönen öfken bana da geçmiş,
ciddi, kibar hallerin de…
Gençliğinde saygının egemen olduğu sevgimiz,
ömrünün sonbaharında
bir gül seline dönüşmüştü.
Ne içten idin,
tuttun ellerimden en gereksinim duyduğum gün.
Hatalarım oldu, yüzüme vurmadın hiç.
“Kaybolduğun gün, seni yeniden bulacağım”
demiştin.
Babacığım, “yitip gideceğim bir gün” doğru!
Unutma, sevgi seline kapılarak…
Karşıla beni,
sevinçle kucakladığın ilk gün gibi.

Espri

Hey, bakar mısın?
Kandırdın beni, diyordun.
Espri miydi, neydi o?
Kandırmadım seni, dedim.
Ciddi idim!
Aldattın beni sen de;
ödeştik mi böylece?
Defalarca aldandığım doğru ama…
Her söylediğine inanan biri miyim?
Kanmadım dediğimde
bu, daha mı az acıtıyor yoksa?