Anıların içinde seyr yine
sanki yaşıyorum oralarda,
sayfaların üzerinde buluşunca sözcüklerle…
…
Çocukluğumdayım;
koşuştuğum caddelerde
geziniyorum, öyle derin izleri.
Hiç girmediğim ara sokaklarda
buluyorum kendimi.
Unutulmayan o özel anlarda
karşılaşmak yeniden sevgili yüzlerle
dolduruyor benliğimi.
Duru bi boşluk oysa!
Kızıyorum
henüz anlatamıyorum çünkü.
…
Yazmak istiyorum o yüzden
daima koynunda yatmak için,
ucu bucağı yok ki mavi gri bulutların.
…
Geleceğe dair düşler ülkesi,
rotasını çizdiğim dokularında ömrün
yerleşmiş annemin o şen sesine
duyuruyor durmaksızın varoluş sırlarını.
Arıyorum aynı neşeyi dost sedalarda,
saklı hüzün kaplı gülüşlerde bazen.
Hep içimde yeşertmiştim ya seni, olduğun gibi…
Umutla zenginleşmiş bu dünyada
ulvi barış senfonisini var mısın yaratmaya?