Koştum, baktım, yoktu
Yıllardır verdiğim mücadele
boşuna mıydı
Yine döndüm başa, ilk günlere
Yeni biçemler gerek,
acıyı dindirmek için. Zor olsa da
Kalıplara sığamayan kanayan yüreğim
sevdam hep sınanan
sığındığım insanlığım kınanan
…
Sebebi zulmün,
ruhta vahşetin tırmanışı..
kanatan…
…
Halbuki ne yüce gayem;
onurla sahip çıktığım bayrağı
devretme çabası içindeyim,
bir sonraki kuşağa
içinden çıkılmaz bir kaos içinde.
Foto.alıntıdır.
Günlerle otağına kurulup
bakıvermek bir medeniyete;
bir şiirle geçerek içinden
çözüvermek sarpa saran sorunsalını
Yaren kokulu çay deminde tutunup kalmak
selamladığın topluma, bir ferdi olarak
Coşup taşan yüreklerin hep bir olduğunu bilerek
yürümek sokaklarında yerleşip şehirlerce
Limanların yosun tutmuş sığınaklarında
solumak nefesini alın terinin.
Yeniköy’de yokuşta,
dam koruklarıyla bezeli kabrin
Gülüşlerin düşlerimde,
renkli umutlar peşindeyim
Koşmamı öğütlemiştin hep
ezeli bi rekabetin içinde…
Sendelediğimde
yeise kapılsam bile bazan
kaldırıyorsun beni
dünyamı kaplayan mutlu sesinle
Tutunuyorum yine ilk günkü gibi,
boş sayfaların
yaşatılmayı bekleyen tınısı
kulağımda iyi ki!
Foto.alıntıdır.
9 Şubat, elveda dediğin gün bize!
Seninle bi yirmiyedi yıl ardından..
bi yirmiyedisi daha! Ama sensiz bu kez…
Anacığım ne tatlısın; çıkmıyorsun aklımdan.
Öpüyorum pembe yanaklarından
Bengi uykunda rahat olasın diye…
Anıların içinde seyr yine
sanki yaşıyorum oralarda,
sayfaların üzerinde buluşunca sözcüklerle…
…
Çocukluğumdayım;
koşuştuğum caddelerde
geziniyorum, öyle derin izleri.
Hiç girmediğim ara sokaklarda
buluyorum kendimi.
Unutulmayan o özel anlarda
karşılaşmak yeniden sevgili yüzlerle
dolduruyor benliğimi.
Duru bi boşluk oysa!
Kızıyorum
henüz anlatamıyorum çünkü.
…
Yazmak istiyorum o yüzden
daima koynunda yatmak için,
ucu bucağı yok ki mavi gri bulutların.
…
Geleceğe dair düşler ülkesi,
rotasını çizdiğim dokularında ömrün
yerleşmiş annemin o şen sesine
duyuruyor durmaksızın varoluş sırlarını.
Arıyorum aynı neşeyi dost sedalarda,
saklı hüzün kaplı gülüşlerde bazen.
Hep içimde yeşertmiştim ya seni, olduğun gibi…
Umutla zenginleşmiş bu dünyada
ulvi barış senfonisini var mısın yaratmaya?
Vahim durumda insanlık
İrade zayıf ondan bu hainlik
Bir “uçkur perhizi” gerek kimine…
En azından
medeni davranmaya heves etmeli,
içinde bulunduğu çağa uysun diye!
Gece gördüğüm rüya neye yarar
Hele kabuslar çıkmaza sokar
Gündüz düşleri lazım bana:
Neler yapacağım
önümüzdeki elli yıl mesela
Yaşayacağım ben, dedi, gencim henüz
Mesleki kariyer, dünya evi, torun torba
Ölümün yaşı yok ki, esti bir fırtına
…
Elde ettiklerinin özü verdiklerindir,
yönünü çizen de o esasen
Susturamayacağını fark ettiğinde
duyacaksın en derin safhada
yankısını seslerin
Bölünecek gece ikiye:
varacaksın adım adım kuytuya
ardından solan yüzün
bakacak ışıklı semaya
Gün ağardığında, anlayacaksın
yalnızca görüngü semboller
usuna takılan gerçek dünya,
biçimlendirdiğin ideallerin olsa olsa…
Hissi bi yanımız var
Tavırlarına bakıp
duygusal biri diyorum
Belki benim öyle olan
belli etmem ki
Hayır, bayağı belirgin
Ayıp değil ki,
mühimi,
tutsak etmemek kendini
hislerine
Foto.alıntıdır.
Yenilenme sürecine girip sığayı aştıkça
çözülmez sorunlar gibi görünüyor
içinden çıkamadığım
ufak tefek detayları yaşantıların
Yaklaşmak için çabaladıkça merkeze doğru
ocağıma çöreklendi
görüngüler dünyasının ağırlığı
Lakin derin bir umursamazlık var özümde
Eskiden..
koruduğundan daima
düzlemdeki basit durağanlığını,
yargıladığı düzenin bir parçası olduğunu
duyumsadığından bugün..
fark ettikçe karşı duran izlerini
toparlayamadım dağarımı
Mezalim kapladıkça gündemi
vatandaş ve fert olarak
üstüme düşen vazifeleri, yardımı
“maalesef meşrulaşmış”
bu çarkın dişlilerine kapılıp gitmeden
severek kotarmak
boynumun borcu olsun, dedim aleme.
Foto.alıntıdır.
Yanında iken sevdiğinin
ona olan sevgini, dostluğunu
değersiz bulduğunda sen…
Acı bir düş olur yaşamak!
Ancak gün gelir,
çıkarsın bu halet-i ruhiyeden
bir başka acı sebebiyle.
Foto.alıntıdır.