Beni avutan kısa süreli kavuşmalar idi…
Yalnız bize ait
bir vatanda idim kollarında.
Bir buutta kokunun kaplayışı her yanımı,
öpen bir surat beliriyor gözümün önünde.
Sonra dağılmış halin korkutuyor yüreğimi:
üzerime yürüyüşün bir gece,
ürpertti canımı, hatırlıyorum.
Günümü yarına bağlayan
içten dokunuşlar idi.
Elde kalan ne şimdi?
Uzun bir koridor aramızda,
kilometrelerce gittiğim
ama duyamadığım nefesini,
duyuramadığım sesimi…
Yalvarışlarım Tanrı’ya bir yandan;
bana dönüşün için,
sayrılığın bitmesi neticesi
tutkulu sarışların için.
Foto.Cüneyt Esensoy’un bir paylaşımı.