Kabataş’tan Belediye’ye bindim; Şişli
Yürüyorum
Osmanbey’deyim, Harbiye…
Günlerden çarşamba
Taksim’e doğru ilerliyorum
“Maksat spor olsun!”
Elmadağ’da rastlıyorum
sıra arkadaşıma
Güleçliğini takınmış yine,
çocukluğuna dönüşüyor insan
onunla konuşurken
Oralarda çalıştığından bahsediyor
Öğle molasında o an
“Bebeğim geliyor, yolda” diyor neşeyle
Kısa bir süre sonra
gazeteden öğreniyorum
doğum esnasında öldüğünü…
Kıvılcımlar uçuşuyor, dönüyor dünya
Allah’a yalvarıyorum
nur içinde uyusun diye.
Etiket arşivi: mola
Mola
Gün pırıltılı. Kış soğuğu ama bahar bu,
erik çiçeklerinden.
Gizil ruhuna kapılışım.
Başkası etkilemez bu denli. İlle bahar.
Uzun yürüyüşün ardından
kitabevinin rafları başında soluklanıyoruz.
Bir iki kitap ve dergi seçip kahveye geçiş.
Bir güzellikten başka bir güzelliğe açılan
kapılar önünde hayata selam duruş…
Aykırı olgulara aldırmadan yolunda ilerleyiş
çünkü ancak öyle var olunabileceğine
inancımız kuvvetli!
Dünya üstünde bir yön çizeceksin.
Sapaklarda direnebildiğin ölçüde
başarıya ulaşabileceğinin bilinciyle
hedefinden şaşmadan gideceksin,
Tanrı’nın senin için belirlediği koşakta.
Bezgin karşılayacaksın günü belki bazen
ummadığın dertlerden,
yine de umutlara açık olacak yüreğin
bugünden yarına göz kırparken.
Söz vermelisin kendine,
savaştan bileğinin gücüyle..
alnının akıyla çıkacağına dair;
hiçbir kötülükten yılmadan,
engellerden usanmadan.
Sonra tutmalısın sözünü utanmadan
kahkahalarının bulutlara değmesinden.