Rüyaydı…
Yürüyordum maviliğe uzanan
yüksek sarı beyaz duvarın yanı sıra
Ne güzel ıhlamur kokuyordu etraf
bayılmıştım
O şahane günlere döndüm
sarıldım hayaline
İnanması zor ama bizi var eden
sevginin sıcaklığı yayıldı her yanıma
Kavuşmanın türküsü
bütün olma umudumuz dilimde
Doruğa vardığımı sanarak ilerledim
An geldi fark ettim ki,
bir türlü ulaşamamışım
hayalinle biçimlenen
sonsuz mavi buluta
Yalnız adı üstünde umut bu
silinmez havsalamdan
ne gündüz ne gece.
Foto.Bâlâ Çiçek