Ebruli atkıyı bitirdim!
Hayli ince bir yün almışız; yumuşacık oldu.
Altı numaralı şişler ile ördüm.
Etiket arşivi: Hobi
Kazak
Kazağı ördüm, bitti!
Kazak olarak beğenmedik, kızım ile. Kolları çıkardım, kol evlerine lastik ördüm. İçine bir kot gömlek ile giyilebilir.
Güle güle giy yavrum!
Akrilik Yünden Olan
Yeşil, sarı, bordo, kahve, nar çiçeği… Ebruli yünden ördüğüm yelek bitti. Dün Çarşı’ya çıktığımda düğme seçmiştim; onları diktim. Fotoğraflarını da çektim. Bunu sevgili kardeş istemişti, ona hediye edeceğim. Yaka kısmını gayet açık örmemi söyledi. Bir örgü dergisinde böyle bir model bulup ondan faydalandım. Umarım öngördüğü gibi olmuştur. Beğenir, dilerim.
Yılbaşı Yaklaşırken
Evde yılbaşı gecesi için oluşturacağım konsept ile alakalı işlediğim kanaviçe örtülerden…
Yeniden
İstanbul, 16.10.15
Günlerden Cuma… Yine günlük tutmaya karar verip defteri elime aldım. Epeydir günceme yazmıyordum.
Dün geceki yılgın, bitkin halimden eser yok bu sabah! Uyudum altı saat kadar… Uykunun ne denli önemli olduğunu bir kez daha anlıyorum. Uykusuzluğun amansız bir hastalığa davetiye çıkardığını öğrendik geçen günlerde. O hastalık yakın bir süre önce bizim evi de ziyaret etmişti. Giderken canımızı da alıp götürdü. Ölüm bu tabii, bir şey bahane olacaktı elbette. O da öyle dememiş miydi? “Bahane, hastalık bahane!”
Örgü örüyorum son günlerde; üç iş var elimde: atkı, yelek, kazak. Hepsi de ebruli yünlerden. Atkı pembe, mavi, bejli. Diğer ikisi aynı renklerde, fakat yünler farklı; biri angora, biri akrilik: yeşil, turuncu, bordo, sarı renklerin bir karışımı…
Sevgili arkadaşım da çeşitli kazaklar örüyordu; “ortaya”: kime uyarsa evde o giyer, diyordu. Kazağı bir onun sırtında, bir eşinde görüyordum.
Yıllar önce aynı yünden iki ayrı kazak örmüştüm; hem sevgilime hem kendime, rengi o seçmişti: cam göbeği mavi.
Örerken çeşitli sorunlar yaşamıyor değilim. Anneciğime sorardım hep, onun başkanlığında ördüğüm sayısız kazak, hırka olmuştu. Sonrasında tatmin edici açıklamaların yer aldığı dergilerden faydalandım. Yalnız bilgiler yetersiz kalıyor bazen. Şu anda da kazak ve yelek için aynı durumu yaşıyorum. İçinden çıkabilirsem fotoğraflarını çekip paylaşacağım. En önemlisi de giyilebilecekler o zaman!
Kanaviçe
Son birkaç ay içinde hobi olarak kanaviçe işleyip yararlı dakikalara imza attım. Hoşça vakit geçirdim.
Bir kutuda toplayacağım, bu tarz işleri.
Tatlı Bi Bordo
Aslında önce kazak olacaktı. O yüzden kollarını da ördüm ama yelek şeklinde daha hoş duracağını düşünüp kol takmadım, takmıştım çıkardım. Söküp bir atkı örmeye başladım bile. Sepette, örmeyi sürdürdüğüm diğer atkıların yanındaki yerini aldı. Bir atkı koleksiyonu oluşturmayı düşünüyorum onlardan.
Fotoğraftaki süveter, pirinç örgüden… Başlangıç dört cm düz örgü örüldü; böylelikle eteğin dışa kıvrıldığını görebiliriz. Kenardan da yırtmaç olacak gibi dikildi. Yırtmaç daha da yukarıdan yapılabilirdi, tercih etmedim. Günün trendi o, iki yanda derin yırtmaçlı kazak ve bluzlar.
Foto. Bala Çiçek
Hobi Mi, Ek İş Mi, Esas İş Mi
Yazarlardan, yazmaya bir süre ara vererek başka konularla ilgilenip sonra yeniden yazıya devam ettiklerini anlatan tümceler okuyorum birçok yerde. Diğer pek çok meslekte de bunu görmek mümkün; kişinin işinin yanısıra hobisi olmalı. Eğitmenler buna önem vererek çalışmalarında değiniyorlar. Öğretmenler öğrencilerini bu yönde teşvik ediyorlar.
Hobi, işten yorgun düşen bedenimizi ve dimağımızı dinlendirmekle kalmayıp önümüzde yeni ufuklar açacak kadar etkili olabilir. Öyle ki mesleğimizden maddi ya da manevi olarak yeterli verimi alamıyorsak, benimsediğimiz hobimizi esas işimiz katına oturtabiliriz. Kapasitemiz ölçüsünde her ikisini birlikte yürütmeğe çalışabiliriz.
Mesleğimize verdiğimiz emek nispetinde onu da kıymetlendirdiğimizde faydalı bir unsura dönüşecektir hayatımızda.
Günümüzde, edindiğimiz hobimiz mesleğimiz gibi değerli; ek iş olma yolunda ve esas işimizi elimizden alacak denli sevgili konumunda.
Foto.Folt Bolt’un paylaşımı.
Türkişi Nakış
Çeşitli renklerden oluşan spagetti yünden battaniye örmeye devam ediyorum; renkli parçalar halinde örüp birleştireceğim. Yanısıra sport wool yünden bordo rengi seçerek bir kazağa başladım. Zevkli geçiyor.
Zor olarak nitelediğim Türkişi çalışmalara özeniyorum. Elimden bir takım çıksın, istiyorum. Bakalım yapabilecek miyim? Bayağı ağır işçilik gerek. Bir dergi ısmarladım, örnekler üzerinde çalışırken zorlanırım sanıyorum.
Arkadaşlardan bu tür işlemeler yapmış ve halen yapmakta olanlar var, doğrusu. Yaşantımın daha sonraki dönemlerine ertelemiştim bu işi ama öne aldım. Örgü işleri ile birlikte yürüteyim, diyorum. Bir hobi edinmek; güzel oluşumları kucaklamak, zamanın su gibi akıp gitmesi demek.
Zamanı iyi değerlendirmek çağımız insanının melekesi bence. Değişik tarzda uğraşılarla meşgul olanlar çok. Marjinal birtakım aktiviteye seyirci kalacağım açık. Genel manada rutinliği bozmayan cinsten etkinlikler ilgi alanıma giriyor, ne diyeyim…
Hobi Çalışmaları
Yukarıda görülen şu günlerde kullanılabileceklerden, ördüğüm ebruli atkılardan biri. Aşağıdaki resimde yer alan ise önümüzdeki günlerde giyilebileceklerden bir ebruli hırka.
Spagetti yünden bir ayda ördüm bu hırkayı. Kalın yün olduğundan çabuk ilerleyebiliyorsun. Ele aldığında hayli ağır olduğunu fark ediyorsun, kolda taşınmaz. Zaten kıştan yaza geçiş dönemi kısa, o anlar için “biçilmiş kaftan”.
Rahatlatıcı etkisi yadsınamayacak denli güçlü olması hasebiyle örgü örmeye ve yeni modelleri yansıtmaya devam etmeli, ne dersin?
