Biriktirdim sevgini içimde yıllarca.
Yalnız bize ait bir dünyada
ömür boyu geçiniriz sandım,
büyüsüne kapıldım aşkın
coştum, taştım.
Her şeyin farkındaydın ama gittin,
aldandım.
Hayaline bile değemedim sonradan.
Hava soğudu.
Kar düşmedi buraya, ondan.
Üşüdüm.
Duydun mu?
Soluk soluğa bir düştü, demek
yaşanan,
ayrı yollardan yürüyünce
kâbusa dönüşen.
Sormazlar mı?
Niye sevdin o zaman diye…
“Bir çiçeğe konma” telaşı
desene şuna.
Etiket arşivi: hava
Sarıldığım
Buruk kırık adsız günlerdeyim,
sensiz ama seninle.
Seni kalbimde yaşattığım dost günler!
Duyduğumdan içimde sıcak soluğunu
eskisinden de daha sakinim.
Hiç gitmemiş gibisin.
Rüyalarıma girdiğinden beri
benliğimi saran fırtına da dindi.
Gerçekten yanımdasın değil mi?
Yine soluğum kesiliyor zaman zaman
hava değişiminden biraz.
Düzeliyor ama…
Esen rüzgârda dağılıyorsa da dünyam!
Hep yeniden bir çırpıda
kucaklamaktan vazgeçmeyeceğim,
Tanrı’nın sunduğu şu göksel armağanı.
Gezenti
Çocukluktan tanışıyoruz, sevdiğim bir arkadaşım… Zor günümde yanı başımda idi. Unutamam.
Gezenti biri o! Doğarken “leyleği havada görmüş” olmalı. Hep anneciği ile, imrenilesi bir duruş onlarınki.
Emeklilik dönemindeyiz şimdi. Dedim ki ona bir gün:
-Çok gezen mi bilir çok okuyan mı, derler. Bakalım hangimiz kârlı çıkacağız bu işten?
Öyle ya, o ne kadar geziyorsa, burada da elinden kitabı düşürmeyen biri var!
Esasen bir oyalanış içinde değil miyiz bu düzende? Kimi gezer, okur kimi ek iş peşinde koşar, sanata yönelir… Bizler, ölçülü davranışlarımızın değer gördüğü ortamlarda yaşayalım, isteğim. Ayrıca, yeteneklerimizi değerlendirip çalışma olanakları bulabileceğimiz umut yüklü günlere açılan kapılardan geçip ilerleyelim, dileğim.